اخذ تابعیت ایران

اخذ تابعیت ایران: یکی از طرق تحصیل تابعیت می باشد. به دست آوردن یا  اخذ تابعیت ایران در قانون مدنی بحث شده است. طبق ماده 979 قانون مدنی قانون مدنی شرایط تحصیل تابعیت به شرح زیر است:

اشخاصی که دارای شرایط ذیل باشند می توانند تابعیت ایران را تحصیل کنند :

1- به سن هجده سال تمام رسیده باشند .

2- پنج سال اعم از متوالی یا متناوب در ایران ساکن بوده باشند.

3- فراری از خدمت نظامی نباشند.

4- در هیچ مملکتی به جنحه مهم یا جنایت غیری محکوم نشده باشند. در مورد فقره دوم این ماده مدت اقامت در خارجه برای خدمت دولت ایران در حکم اقامت در خاک ایران است.

البته قانون مدنی در ادامه برای اخذ تابعیت ایران برای افرادی با شرایط خاص این امر را مجاز دانسته که  بدون رعایت موارد فوق اقدام به اخذ تابعیت ایران نمایند:

ماده 980 قانون مدنی چنین مقرر داشته است:

«کسانی که به امور عام المنفعه ایران خدمت و یا مساعدت شایانی کرده باشند و همچنین اشخاصی که دارای عیال ایرانی هستند و از او اولاد دارند و یا دارای مقامات عالی علمی و متخصص در امور عام المنفعه می باشند و تقاضای ورود به تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران را می نمایند در صورتی که دولت ورود آنها را به تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران صلاح بداند بدون رعایت شرط اقامت ممکن است با تصویب هیات وزیران به تابعیت ایران قبول شوند».

​

حقوق ناشی از اخذ‎تابعیت ایران

قانون گذار در ماده 982 قانون مدنی حقوقی که برای افرادی که تابعیت ایران را اخذ نموده اند بیان کرده است. البته مواردی نیز در زمره ی استثنای قانون گذار قرار گرفته است. این موارد به شرح زیر است:

ماده 982 قانون مدنی: « اشخاصی که تحصیل تابعیت ایرانی نموده یا بنمایند از کلیه حقوقی که برای ایرانیان مقرر است بهره مند می شوند لیکن نمی توانند به مقامات زیر نائل گردند:

1 – ریاست جمهوری و معاونین او

2 – عضویت در شورای نگهبان و ریاست قوه قضائیه

3 – وزارت و کفالت وزارت و استانداری و فرمانداری

4 – عضویت در مجلس شورای اسلامی

5 – عضویت شوراهای استان و شهرستان و شهر

6 – استخدام در وزارت امور خارجه و نیز احراز هر گونه پست و یا ماموریت ی

7 – قضاوت

8 – عالیترین رده فرماندهی در ارتش و سپاه و نیروی انتظامی

9 – تصدی پستهای مهم اطلاعاتی و امنیتی».

​

ادامه مطلب